Otam erur quyoshim
Ota-onam
Onajonim – oftobim –
Mehri bir daryo.
Onajonim – posbonim –
So‘zi bir dunyo.
Onamning ko‘zlaridan
Nur yozg‘ilar hamisha.
Otamning so‘zlaridan
Shahd bilinar hamisha.
Agar dunyo aylanib,
Bo‘lsa charxpalak.
Ota-onam oldida
Shu ham bir ko‘lmak.
Otam erur quyoshim.
Onam mening oyimdir
Ikkovlari yonimda
Mening ulkan baxtimdir.
Vatan
Vatan ne deb so‘rashsa,
Shunday javob berardim.
Ota-onam, oilamni –
Vatan deb ta’riflardim.
Maktabim, yurgan yo‘lim –
Paxtazorim-chamanim.
Tandir, o‘choq borini –
Vatan deb ardoqlardim.
Kimki vatan ne desa,
Shunday degan bo‘lardim.
O‘zbekning cho‘l-biyobonin
Vatanim deb suyardim.
Yana kim vatan desa,
Ardoqlasa qadrin bilsa,
O‘z Vatani bor hammaning
Qadrin biling Vatanning.
Ma’buda NAMOZOVA,
poytaxtimizning Yunusobod tumanidagi
17-DIUM o‘quvchisi
