BOLALAR KULGUSI
– Ulg‘aysam, albatta, quruvchi bo‘laman. Xona burchaklarini dumaloq qilib quraman, – dedi bobosiga nabira.
– Nega?
– Burchakda turmaslik uchun.
* * *
– Yana maktabga bormabsan-ku, Qodirjon?
– E, dangasalik bilan rosa kurashdim. Shunaqa kurashdimki, uni yengib qarasam, maktabga borishga kuchim qolmapti…
***
O‘qituvchi:
– Qani ayt-chi, Tohirjon, “Qarg‘a bilan tulki” masalasida ijobiy qahramon kim?
O‘quvchi:
– Pishloq.
***
– O‘g‘lim, “echki” so‘zini harflab ayt-chi.
– E-ch-k…
– Oxirida nima bor?
– Dumi bor.
***
– Opajon, men sizga mana bu ko‘ylakni sotib olishni tavsiya qilgan bo‘lardim.
– Yo‘g‘-e, u menga katta-ku!
– Shuning uchun aytyapman-da! Har kiyganingizda ozibman, deb xursand bo‘lib yurasiz.
***
Dada tosh asri nima?
– U vaqtda hamma narsani toshdan yasashgan.
– Ie, televizorni hammi?!
***
O‘qituvchi o‘quvchilardan so‘radi:
– Janubga uchib ketadigan qush qanday ataladi?
– Sayohatchi.
***
– Nega yig‘lab o‘tiribsan Odina? – dedi oyisi.
– Geografiya o‘qituvchimiz “ikki” qo‘ydi. Alyaska qayerdaligini topib berolmadim.
– Sen parishonxotirni qara-yu, o‘zing qayerga qo‘yuvding?
***
Botir pashsha tutib onasiga dedi:
– Oyi, shundan fil yasab bering?
– Bu mumkin emas, bolajon.
– Nega? Dadam sizni doim pashshadan fil yasaydi deydi-ku!
***
– Dada, siz ko‘zingizni yumib imzo qo‘ya olasizmi?
– Ha, qo‘ya olaman.
– Unda kundaligimga ko‘zingizni yumib, imzo qo‘ying-chi.
***
Dasturxon atrofida bola onasidan so‘radi:
– Oyijon, nega dadamning boshlari kal?
– Chunki dadang aqlli!
– Unda nega sizning sochingiz ko‘p?
– Ko‘p gapirmay, ovqatingni ye!
***
– Olimjon, seni uzoqdagi qishloqqa amaliyotga jo‘natamiz.
– Borolmayman-da.
– Ie, nega?
– O‘zingiz aytgan edingiz-ku, sen bu biliming bilan uzoqqa borolmaysan deb.
***
– Bolakay, chaqaloq ukang bunchalik qattiq baqiradi?
– Sizning ham sochingiz va tishingiz bo‘lmasa, oyoq-qo‘llaringiz o‘zingizga bo‘ysunmasa, ukamdan ham qattiqroq baqirardingiz.
