“Чилонзорга…”
Пойтахтимизнинг “Қўйлиқ” мавзесида бир аёл таксига қўл кўтарди. Машинамни тўхтатдим:
– “Чилонзор” га… деди, – йўловчи аёл, машинанинг орқа эшигини очиб.
– Майли, шунча бўлади, – деб йўл ҳақини айтдим.
– Бўпти, – деди, аёл. Эшик ёпилгач, Чилонзорга отландим. Йўл юриб, манзилга етиб “Чилонзорнинг қайси кварталига?” деб орқамга ўгирилсам, ҳеч ким йўқ.
Кейин билсам, аёл “Бўпти”, деб эшикни ташқарисидан ёпган. Мен уни машинага чиқибди деб, мусиқа оҳангига маст бўлиб, орқага ҳам қарамай ҳайдаб кетаверибман…
Таксичи амаки воқеасини НИЛУФАР ёзиб олди.
