Жигарлар

Шифохона даҳлизида овсинлар – бирови бу бурчакда, иккинчиси – нариги бурчакда, терс қараган, лаб бурган, тўрсайган.

Бир қарич ерни талашиб, ўн беш йилдан бери гаплашмаётган бу икки аёл эрларини ҳам бир-бирига қайраб улгурган эди.

Ичкарида эса…

Аввал ака кўз очди.

Биринчи сўраган саволи:

– Укам яхшими?

Нариги хонада ука ўзига келди.

– Ҳамшира, – деди оҳиста инграб. – Донор… қаердан топилди?

– Сизга безовталаниш мумкин эмас…

– Ким деяпман? – беморнинг шивирлаган овози таҳдидона тус олди.

– Наҳотки билмасангиз?!

…Даҳлизда терс қараган овсинлар ҳамон ичкаридан мужда кутишаяпти. Телемухбир эса шифокордан интервью олишга чоғланиб, камерага қараб бурро-бурро гапираяпти:

– Қадрли телетомошабинлар, ҳозиргина мана шу клиникада ўта ноёб имплантация амалиёти муваффақиятли тарзда амалга оширилди. Ака жигарининг бир қисми укага кўчириб ўтқазилди…

 

Нуриддин ЭГАМОВ

Яна ўқинг:  Ўзбек халқ мақоллари

Читайте также:

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Сообщить об опечатке

Текст, который будет отправлен нашим редакторам: